پتانسیل وقوع زلزله در جایی که زلزله تاریخی ندارد.

ممکن است بعید به نظر برسد که یک زلزله بزرگ در صدها کیلومتر دورتر از یک پهنه ی مرزی تکتونیکی رخ دهد، (جایی در مناطقی با فشارش کم در پوسته ی متحرک تکتونیکی) اما زلزله های بزرگی مانند زلزله ۶/۳ ریشتر سال ۲۰۱۱ نیوزلند نشان داده است که زلزله های بزرگی رخ می دهد. پس اگر زمین شناسان می خواهند بدانند که آیا زمین لرزه ممکن است اتفاق بیفتد یا خیر، علت لرزه ها چه باشد، باید علیرغم فقدان فعالیت های لرزه ای تاریخی، آن را بررسی کرد؟
بیلهام از دانشگاه کلرادو نشان می دهد که برخی از این مناطق دارای ویژگی های اساسی بوده اند که می تواند مورد شناسایی قرار گیرند. بعضی از این علائم هشدار دهنده شامل نهشته های بقایایی از سونامی های گذشته و یا رانش زمین، تقسیمات قاره ای قدیمی است که نشانگر خط درز مرزهای تکتونیکی پیشین و یا زلزله های قدیمی است که از صدها یا هزاران سال از مواد فرسایش یافته پوشیده شدند.
مناطق پرجمعیت زمین که در آن هیچ مستند تاریخی از زمین لرزه وجود ندارد، به بررسی برای زمین لرزه ها بسیار زیاد مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال، ساحل کارائیب شمال کلمبیا شبیه یک منطقه فرورانش کلاسیک است با پتانسیلی برای وقوع سونامی با زلزله ی بزرگتر از ۸ ریشتر در مقیاس زمانی هزار ساله را دارد، اما عدم وجود یک زلزله بزرگ از سال ۱۴۹۲ سبب نگرانی در میان جمعیت های محلی شده است.
این مناطق نه تنها به آمریکا محدود می شود. بیلهام یادداشت می کند که در بسیاری از نقاط آسیا، جایی که جمعیت عظیم اکنون ساکن هستند و امکانات زندگی وجود دارد یا برنامه ریزی شده، سکوت تاریخی مشابه وجود دارد. بخشی از هیمالیا و مرکز و غرب هند که هیچ زلزله بزرگی در بیش از ۵۰۰ سال گذشته نداشته اند را می تواند تکان دهند.
منبع: انجمن زلزله شناسی آمریکا